کتاب نقش دین در زندگی بشر ویسنده در بخشی از مقدمه کتاب می‌نویسد: «در فصل نخست، حقیقی بودن اعتقاد به دین، به‌ عنوان پدیده‌ای متافیزیکی مورد پرسش واقع ‌شده است. آیا دین از فطرت انسان سرچشمه می‌‌گیرد و یا از هستی او و یا این‌که منشأ دین، شرایط ویژه و خاص زندگی اوست؟ آیا دین همان ایمان، به معنای واقعی کلمه است که شامل هیچ شک و ردی نمی‌شود و یا این‌که دین، توهمی است که انسان در شرایط خاصی از زندگی با آن روبرو می‌شود، اما با تغییر شرایط روانی و فکری از بین می‌رود؟ آیا انسان در اعماق وجودش واقعاً به جهان غیب ایمان دارد و یا این‌که چنین اعتقادی، صرفاً توهمی است که در مرحله‌‌ای از مراحل زندگی بر انسان عارض می‌ شود؟ در فصل دوم به‌ دور از واقعیت متافیزیکی دین و ارتباط آن با خدا و یا ضرورت وجود دین برای هماهنگ شدن زندگی و علایق انسان و فراهم شدن فرصتی برای رشد و تکامل او، به پرسش درباره نقش دین به ‌عنوان یک پدیده متافیزیکی در زندگی بشر و تأثیر آن بر رفتار و اندیشه انسان پرداخته‌ شده است.» آیت‌الله محمد مهدی آصفی، عالم مجاهد و متفکری نواندیش بود که در سال 1316 شمسی در خاندانی که به علم و تقوا مشهور بوده‌اند، چشم به جهان گشود. پدر ایشان «آیت الله شیخ علی محمد بروجردی آصفی» از علما و مجتهدین حوزه علمیه و از عارفان روزگار خود بود. وی پس از طی مراحل تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به فراگیری علوم دینی پرداخت که مقدمات و سطح را در نجف در محضر والد و جمعی از بزرگان حوزه فراگرفت. همچنین خارج فقه و اصول را در همین حوزه در درس بزرگان عصر خود حاضر می‌شد و از گنجینه معارف آن‌ها بهره می‌برد. دروس دانشگاهی را نیز تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه بغداد گذراند. آیت الله آصفی در حوزه علمیه نجف و قم خارج فقه و اصول و فسفه و خارج تفسیر قرآن را تدریس کرده و در اغلب علوم اسلامی بویژه تفسیر و کلام و فقه صاحب‌نظر بودند. در سال 1393 هجری قمری از مرحوم آیت‌الله العظمی حاج شیخ میرزا هاشم آملی و یک سال بعد از آیت‌الله شیخ مرتضی آل یاسین در نجف اجازه اجتهاد گرفت. ایشان در فقه، اصول، تفسیر و فلسفه و برخی مسائل اقتصادی و اجتماعی صاحب نظر و دارای تألیفات بود و کتاب‌های ایشان به زبان‌های فارسی، اردو، ترکی، انگلیسی، فرانسوی و کردی ترجمه شده است. این عالم مجاهد و متفکر نواندیش در مسائل سیاسی نیز ایشان بیش از 25 سال علیه رژیم بعث عراق فعالیت کرد و عضو کادر رهبری حزب الدعوة این کشور بود و بیش از ده سال سخنگویی رسمی این تشکیلات را نیز به عهده داشت. همواره ساده زیستی و زهد کم نظیر آیت الله آصفی نیز زبانزد خاص و عام بود.