کتاب زمین برای من تنگ است شاعر در این شعرها از وطن گفته است از دوری وطن، از زنان سیلی‌خورده وطن و از مافیای کابلی و از کودکانش و از صلح و جنگی که کودکانش را گرفته است. شاعر در شعرهای روزهای بی‌پرنده و معصومه گاهی قالی می‌شود و گاهی قالی‌باف و وقتی که قالی می‌شود هزار نقشه در وی بافته می‌شود و معصومه بهترین مخاطب است که شعرهایش را در تارهایی که بوی درد و غربت می‌دهد، دلتنگی‌های شاعر را می‌بافد. شعله‌ای که رو به خاموشی است و قابی که بنای افتادن دارد و قالینی که هزار نقشه در آن پیاده شده و دست ناآشنایی که ریشه دوانده است و کودکانی که گریان متولد می‌شوند و چین‌های تنهایی اینها تصویرهای نوئی هستند که پشت سر هم اتفاق افتاده و زیبا در پهلوی همدیگر نشسته‌اند. شعر جنگ و صلح، روایت تلخ جنگی است از جنگ‌های کابل، جنگ‌هایی که کودکان هم‌بازی مرگ‌اند و برادران تفنگ را به قلب همدیگر نشانه گرفته‌اند و دخترانی که مورد تجاوز قرار گرفتند، روایت تلخی است از انفجار و از کودکانی که با پاهای مصنوعی راه می‌روند. شعر کودکان بی‌مرز شعری است با محتوای ژرف و عمیق که به انسانیت می‌اندیشد و رنگ‌ها را فقط بهانه می‌داند و دختر عرب را به شکستن موشک‌ها و تفنگ‌ها فرامی‌خواند تا ترانه‌ آزادی سر بدهیم و از اینکه انسان چهره‌ای به تاراج رفته است، رنج می‌برد. شاعر در شعر غم‌نامه کوشیده است با سیالیت ذهنی که دارد آوارگی وطن‌اش را بسراید که در این کار خود موفق بوده است، مثلا: وطن که همان نماد هم‌وطن است گاهی، دختر عشوه‌گر آواره در خیابان‌های جهان می‌شود، گاهی کودک دست‌فروش در خیابان‌های سرگردان تهران، گاهی کفاش پیر افغانستانی می‌شود و گاهی غرق می شود در آب‌های یونان و آخر وطن، برگ خشکی در دامن باد است که هر طرف می‌رود. از این نوع کارها در دیگر شعرهای زاهدی نیز دیده می‌شود، برای مثال در شعر حادثه هم چنین کاری انجام شده است. شعر دلتنگی یک فراخوان است برای مهاجران که بازآیند به وطن، به کابل که بهار آمده است. شعر شهروند شعری است که در فضای قم اتفاق افتاده است، در شهری که هوای محرم و لبخند سوهان فروش بهترین تشبیهی است که یک شاعر می‌تواند به محبوب خود داشته باشد. زاهدی در شعر کوتاه نیایش، اجابت را همیشه سبز می‌بیند و معتقد است که دعا را خداوند اجابت می‌کند و در این شعر آدم به خوبی می‌فهمید که زاهدی اعتقاد سختی به ارتباط بین آسمان و زمین دارد و در این شعر وی به این عقیده است که تمام چیزهایی که در روی زمین اتفاق می‌افتد به سبب‌ همین دعاهای هستند.