کتاب هرمنوتیک صوفیانه در تفسیر کشف الاسرار میبدی تحلیل و بررسی یکی از شیوا‌ترین تفسیرهای عرفانی به زبان فارسی، تفسیر کشف‌الاسرار و عدةالابرار رشیدالدین میبدی، مفسر قرن ششم هجری است و به ‌طور عمده جنبة هرمنوتیکی یا روش خاص تفسیری - تأویلی و صوفیانة قرآن را از دیدگاه رشیدالدین میبدی مورد بررسی قرار می‌دهد. هدف نویسنده پرداختن به دو جنبة هرمنوتیک و آموزه‌های قرآنی و تأثیر متقابل این دو در نوشتن تفسیری عرفانی بر قرآن است و به پیوند میان آیات قرآنی، تجربة عرفانی و زبان تفسیر توجه خاصی دارد. وی در این اثر در کنار قرآن و بهره‌گیری از سخنان صوفیان، به احادیث نیز استناد می‌جوید و می‌کوشد نشان دهد که چگونه میبدی از اسرار باطنی قرآن پرده برداشته و حقایق عرفانی آن را کشف کرده است. میبدی در تفسیر خود، به ظاهر آیات و روایات هم توجه دارد و تفسیرش در واقع آمیخته ای از روش روایی و صوفیانه است. او اساس تفسیر خود را بر پایۀ زبان تمثیلی عرفانی قرار می دهد و دریافت معانی حقیقی قرآن را از این راه ممکن می داند. آنابل کیلر نویسندۀ این کتاب، بعضی از آثار دیگر عرفانی به زبان عربی و فارسی را هم در حاشیۀ بحث هایش پیرامون هرمنوتیک صوفیانه مد نظر داشته و تحقیقی جامع به عمل آورده است. کیلر در تحلیل های خود، بحث هایی تطبیقی نیز دارد و اندیشه های میبدی را با برخی دیگر از صوفیان پیش از او و حتی با سنت های مسیحی و یهودی می سنجد و از پژوهش محققان غربی بهره می برد و به آنها استناد می کند.