کتاب کتاب «فنون نگارش طنز در ادبیات نمایشی» دارای دو فصل نظیر «محتوا» و «فرم» است که در فصل «محتوا»، مفاهیم طنز و ویژگی‌های آن، به تفصیل ذکر شده و نحوه انتخاب رویدادهایی معرفی شده‌اند که می‌توانند برای نگارش طنز مطلوب به عنوان الگو، ملاک قرار گیرند. در فصل «فرم»، ادبیات نمایشی طنز به دو گروه اصلی «طرح‌های دراماتیک» و «طرح‌های غیر دراماتیک» تفکیک شده و اجزایشان نیز توضیح داده شده است. در قسمت «داستان»، 15 وضعیت نمایشی شاخص که در طراحی داستان‌های طنز مطلوب، مورد استفاده قرار می‌گیرند، یک به یک معرفی شده‌اند. از جمله جابه‌جایی، اشتباه، تکرار، غلو و اغراق، عدم تناسب علت و معلول، انتخاب بر سر دوراهی، تداخل رویدادها، دسیسه، بازی دومینو، رقابت، طراحی وضعیت نمایشی بر اساس رفتار و صفات غیرعادی انسان‌ها، وضعیت عشق، مرگ و گناهکاران بی‌تقصیر. در قسمت «ساختار»، به هر یک از عناصر مرتبط با ساختار همچون هماهنگی، جمع اضداد، تفکیک احباب، آشفتگی، پیچیدگی و بحران اشاره شده و جایگاه و مشخصه هر یک بر اساس ویژگی‌های ادبیات نمایشی طنز، تعریف و تعیین شده است. در بخش دیگر، به ویژگی‌های شخصیت‌های طنز و دیالوگ طنز با ذکر معیارها به تفصیل پرداخته شده است. سرانجام در بخش طرح‌های غیر دراماتیک به شاخصه‌ها و معیارهای این گونه از آثار طنز که بیشترشان جزو ادبیات نمایشی عبث‌نما محسوب می‌شوند، اشاره شده است.