کتاب علیه نظم سکولار و چند مقاله دیگر نظریات جامعهشناسی کلاسیک، هر یک از منظری متفاوت، به نوعی فلسفۀ تاریخ سکولاری را تبیین میکنند که با دورۀ مدرن پیوند ذاتی دارد و هدف آن، پیشرفت و ترقی دنیوی است. بنابراین، هستۀ اصلیِ این فلسفۀ تاریخ سکولار ایدۀ ترقی دنیوی است. بنابر منطق مدرنیته، همانطور که نظریات کلاسیک جامعهشناسی بیان میکنند، سکولاریسمِ مدرن، به معنای از میان بردنِ نقش الهیات در تبیین امور اجتماعی، یگانه راهِ رسیدن به ترقی و پیشرفت به معنای مدرن آن است؛ از سوی دیگر، تقید به تبیینهای الهیاتی از جامعه مهمترین مانع پیشرفت و ترقی است. به عبارت دیگر، نگاه مدرن در غرب اساساً با حذف و کنارگذاشتنِ نگاه الهیاتی به جامعه و حضور مظاهر آن در حیات اجتماعی شکل گرفته است. فهرست: • مقدمهٔ سرویراستار: نگاهی به جامعه از دریچهٔ الهیات • مقالهٔ اول: ترقی یا بازگشت؟ بحران معاصر در تمدنِ غربی (نوشتهٔ لئو اشتراوش، ترجمۀ رضا تسلیمی تهرانی) • مقالهٔ دوم: از مسیحیت تا سکولاریسم: قیام تاریخِ نامقدس علیه تاریخ قدسی (نوشتۀ کارل لویت، ترجمۀ مرتضی قدمگاهی) • مقالهٔ سوم: ترقی، سکولاریزاسیون و مدرنیته: مباحثۀ لویت و بلومبرگ (نوشتۀ رابرت ام والیس، ترجمۀ علیرضا قبولی) • مقالهٔ چهارم: توهمی دربارۀ آینده (نوشتۀ جان گری، محمدرضا قائمینیک) • مقالهٔ پنجم: حدود دانش تاریخی (نوشتهٔ رابین جورج کالینگوود، ترجمهٔ مرتضی قدمگاهی) • مقالهٔ ششم: مقالهای علیه نظم سکولار (نوشتهٔ جان میلبنک، ترجمهٔ مرتضی قدمگاهی) • مقالهٔ هفتم: گنوستیسیسم، سنتی و مدرن: مذهبی برای آینده؟ (نوشتهٔ کریستوفر لش، ترجمهٔ مهدی منتظریمقدم) • مقالهٔ هشتم: سکولاریزاسیونِ علم و نقش نیودیل در سیاستِ علوم (نوشتۀ استیو فولر، ترجمۀ مرتضی قدمگاهی و محمدرضا قائمینیک)