کتاب یک اسم و چند قصه : قابلمه خواندن، مادر همه‌ی مهارت‌ها و دانش‌هاست. طبق تحقیقات، ضعف خواندن نه تنها در ادبیات تأثیر دارد، که حتّا در علوم، ریاضی و دیگر درس‌ها نیز تأثیرگذار است. در مجموعه‌ی یک اسم و چند قصّه، داستان‌های کوتاه از نویسندگان ادبیات کودک کشورمان به‌صورت بداهه و با هدف نزدیکی بیش‌تر به دنیای کودکان و تقویت مهارت خواندن نوشته شده‌اند. هر کتاب از این مجموعه یک عنوان اصلی دارد که 10 داستان از 10 نویسنده درباره‌اش نوشته شده است. – این داستان‌ها براساس نیازها، علایق و خواسته‌های بچّه‌ها نوشته و ویرایش شده‌اند. – این داستان‌ها کوتاه و در حد حوصله‌ی بچّه‌ها هستند. – نویسندگان پس از نگارش این داستان‌ها، آن‌ها را برای تعدادی از بچّه‌ها خوانده‌اند که با استقبال آن‌ها روبه‌رو شده است. – در این مجموعه به دلیل بداهه‌بودن، با داستان‌هایی ناب روبه‌رو هستید که با دنیای خالص کودکانه و تخیّلات آن‌ها رابطه‌ی تنگاتنگی دارند. – هم‌چنین، فضای این داستان‌ها، فضایی تخیّلی و اغلب همراه با طنزی ظریف است که بچّه‌ها آن‌ را می‌پسندند. این مجموعه پانزده جلد است. درخت، دستکش، گاو، اتوبوس، بزغاله، چتر، چکه، کلاه، عنکبوت، قابلمه، مداد، ستاره، آدم‌برفی، جوراب و … برخی از موضوع‌های این کتاب‌ها هستند. فکر می‌کنم این‌طوری بوده که نویسنده‌ها (لاله جعفری، فروزنده خداجو، طاهره خردور، مجید راستی، محمّدرضا شمس، سوسن طاقدیس، شکوه قاسم‌نیا، مهری ماهوتی، ناصر نادری، ناصر کشاورز، شراره وظیفه‌شناس و …) دور هم جمع می‌شدند، انگار پاتوق. می‌گفتند چی‌کار کنیم؟ یکی می‌گفت انشاء‌بازی. یکی هم لابُد موضوع انشاء را پیش‌نهاد می‌کرد. مثل همین‌ها که گفتم، درخت، دستکش، بزغاله … بعد، حداکثر یک‌ربع، بیست‌دقیقه وقت می‌دادند به خودشان تا با این کلمه یک قصّه‌ی بامزه‌ی جدید بسازند و تعریف کنند. گویا، این قصّه‌ها قبل از این‌که به‌صورت کتاب منتشر شوند، در مجله‌ی رشد چاپ شده‌اند.